Hallo allemaal.

De eerste week stage zit erop... En wat een week!

Maandag stond ik om kwart voor 6 op om om half 7 in de bus te zitten, met mijn muziek en m'n kop koffie half opgedronken. Gelukkig is de busstop dicht bij mijn afdeling waardoor ik altijd mooi op tijd aan kom. Rond een uur of 7 was iedereen binnen en kregen we de overdracht van de nachtdienst. Hierin werd verteld dat ze een patiënt tegen de grond hadden gewerkt, omdat ze begon te schreeuwen schoppen en slaan, en nog een dozijn andere hadden "5 and 2" gekregen. Dit blijkt dus om medicatie te gaan, 5 milligram haloperidol en 2 milligram lorazepam, om ze wat rustiger te maken legde mijn mentor uit. Na de eerste overdracht volgt er nog een overdracht van iemand die de dag ervoor gewerkt heeft zodat niet alleen de nacht bekend is maar ook de vorige dag. rond 07.45 waren we uiteindelijk klaar met de overdracht en heb ik mee mogen kijken met de medicatie, hier zit alles nog in de originele verpakking en medicatie wordt dus altijd door 2 personen gedaan om fouten te voorkomen. Om 8 uur werd mij gevraagd of ik voor mijn "breakfastbreak" wou gaan, want om 8 uur heb je wel al een half uur pauze verdiend vinden ze hier.
Hierna was mijn mentor druk bezig met het overplaatsen van een patiënt en ben ik me in de klappers gedoken. Alles wordt hier namelijk nog op de hand gedaan en ja ook hier hebben de meeste dokters een onleesbaar handschrift, wat alles wel zo makkelijk maakt..

Op dinsdag begon mijn eerste 12-uurs dienst. Dinsdag was ook een hectische dag, wel heb ik al meer gedaan. Zo ben ik mee geweest met een mdo, hier had de psychiater het verbazend vaak over ECT's wat na navraag staat voor Electro Convulsive Therapy staat. Oftwel schock-therapie. Hier schrok ik wel van, ik had uitgelegd dat het in Nederland niet zo gebruikelijk was waarna mij verteld was dat het in Schotland vaak gedaan wordt, patiënten met ernstige depressie of schizofrenie hebben vaak de mogelijkheid voor ECT. En na navraag bij patiënten blijken zei het ook heel normaal te vinden. Als het goed is mag ik een keer mee om dit te zien.

Woensdag was bijzondere dienst. In de middag kwam een jonge patiënte naar ons toe, ze had aangegeven te hebben overgegeven. Nu hadden we van de nachtdienst vernomen dat deze patiënte de avond ervoor een mok had stuk gegooid en kleine stukjes hiervan had doorgeslikt en deze in de nacht had moeten overgeven. Na gevraagd te hebben of ik naar haar toe mocht ben ik bij haar op de kamer gekomen. Na het gordijn te hebben opgetrokken werd mijn aandacht gelijk getrokken naar een bebloede zakdoek die heel nonchalant op haar nachtkastje lag. Ik had van mijn mentor te horen gekregen dat ze jongedame de neiging heeft om wanneer er gesproken wordt van ontslag zich te keren tot automutilatie. Hier was ik al een keer eerder mee in aanraking gekomen, maar nog nooit op deze manier. Na het opruimen heb ik besloten hier toch op in te gaan, wat al moeilijk zou zijn in het Nederlands werd nog moeilijker door de taalbarrière. Na een kort gesprekje met haar te hebben gehad bleken de verwonding gelukkig minimaal te zijn. Desalniettemin heel ernstig. Ik heb dit aan mijn collega teruggekoppeld die een psychiater heeft ingeschakeld. Dezelfde avond nog kreeg ze een "selfharm-contract". Dit contract houdt in dat wanneer de patiënte overgaat tot automutilatie zei onmiddellijk wordt ontslagen. Dit vond ik heel heftig, toch wou ik dit graag samen met haar doornemen. De patiënte deed er erg luchtig over en ik vond ik bijzonder om te zien hoe "cool" ze eronder bleef. Dit heb ik ook teruggepakt met mijn mentor, zei vertelde me dat dit niet de eerste keer was dat ze was opgenomen en dat dit ook niet de eerste keer was dat dit contract in werking werd gesteld bij haar. Ik was wel blij dat mijn mentor het vertrouwen had in mij om dit met haar op te pakken.

Op donderdag had ik vrij en heb ik genoten van het heerlijk weer en ben ik de stad ingedoken. Met een boek in mijn ene hand en een koffie in de andere had ik uitzicht op een prachtige kerk. Niet verkeerd toch!

Op Maandag ben ik naar een internationale lunch geweest georganiseerd door RGU. In de avond ben ik naar de film geweest. Een leuk initiatief van RGU, iedere maand wordt er een film gedraaid met als onderliggend thema Mental Health. Dit keer was het de film "The Lobster" onder het genot van een stuk pizza en een broodje werd de film gedraaid, na afloop werden verschillende meningen besproken. Vandaag had ik een verplichte curus "moving and handeling" hierin wordt geleerd hoe je activeiten onderneemd op een efficiënte manier zonder je rug over te belasten. Morgen is het vervolg en vrijdag ga ik weer naar stage.

Heel veel groetjes uit Schotland!